Μια συρταριέρα σε πολύ καλή κατάσταση που βρήκα δίπλα από τον κάδο των σκουπιδιών βάφτηκε σε λευκό χρώμα και είναι ότι πρέπει για το δωμάτιο της κόρης μου.
Ένα πρωινό πηγαίνοντας στην εταιρεία στον σκουπιδοτενεκέ της γειτονιάς βρήκα αυτή την συρταριέρα. Δεν ήταν κάποιο σπουδαίο έπιπλο αλλά συγχρόνως δεν ήταν και σε άσχημη κατάσταση. Το αντίθετο θα έλεγα δεν είχε ούτε σημάδια ούτε γρατζουνιές.
Έτσι αφού ζήτησα την βοήθεια δύο υπαλλήλων μας την μεταφέραμε στο εργαστήριο της εταιρείας. Φυσικά αφού άκουσα τα συνηθισμένα σχόλια “βρε κορίτσι μου πάλι μαζεύεις σαβούρα”; Το ξεπέρασα αμέσως με ένα χαμόγελο ενώ μέσα μου αναρωτιόμουν αλήθεια τι θα την κάνω;
‘Οχι δεν της λείπει το συρτάρι απλά στην μεταφορά τα είχαμε βγάλει.
Που τελικά χρησίμευσε η συρταριέρα
Λίγες μέρες αργότερα κι αφού είχα ξεκινήσει το βάψιμο της καρέκλας για το δωμάτιο της κόρης μου το γλυκό μου κοριτσάκι μου ανακοίνωσε πως “Μαμά το έπιπλο της τηλεόρασης στο δωμάτιο μου δεν θέλω να μου το βάψεις, θέλω κάτι άλλο που να έχει και συρτάρια για να μπορώ να βάζω διάφορα πραγματάκια που τα έχω δεξιά κι αριστερά” .
.JPG "epiplo-tv")
Α εντάξει σκέφτηκα ήρθε η ώρα της συρταριέρας. Η συμφωνία για το makeover ήταν πως θα αγοράσουμε μόνο γραφείο και ράφια και όλα τα άλλα θα τα βάψουμε. Έτσι αφού της την έδειξα συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε στο βάψιμο. Η συρταριέρα είναι λίγο πιο ψηλή από το έπιπλο της τηλεόρασης και λίγο μεγαλύτερη στο μήκος. Αυτό δεν ήταν πρόβλημα γιατί έτσι κι αλλιώς θα άλλαζε θέση, θα έμπαινε από την άλλη πλευρά του δωματίου και εκεί θα χώραγε μια χαρά.
Οπότε την Δευτέρα το πρωί ανάμεσα σε παραγγελίες, τηλέφωνα, emails, ξεκίνησε το βάψιμο. Πρέπει να παραδεχτώ πως δεν ήταν εύκολη δουλειά. Η συρταριέρα ήταν από MDF κι αφού η κόρη μου τα θέλει είπαμε όλα τα έπιπλα βαμμένα λευκά και γυαλιστερά ακολούθησα παραδοσιακό τρόπο προετοιμασίας και βαφής.
Φωτογραφίες από την διαδικασία της προετοιμασίας και της βαφής δεν έχω
Δεν είχα την μηχανή μου μαζί για αυτό και θα σας περιγράψω τι ακριβώς έκανα.
Πρώτα απ΄όλα πολύ καλό καθάρισμα, με ηλεκτρική σκούπα στο εσωτερικό και τα συρτάρια και στην συνέχεια με σαπουνάδα και νερό. Ε στο δρόμο την βρήκαμε… Στη συνέχεια τρίψιμο, τρίψιμο, τρίψιμο. Ευτυχώς χρησιμοποίησα ηλεκτρικό τριβείο γιατί ακόμη θα έτριβα. Ειδικά το ένα συρτάρι που ήταν μπλε λάκα βαμμένο ακόμη και με το τριβείο δυσκολεύτηκα. Πολύ καλό ξεσκόνισμα μετά και αστάρι νερού 2 χέρια παρακαλώ. Το άφησα να στεγνώσει μέχρι την άλλη μέρα το πρωί γιατί με την υγρασία που υπάρχει δεν ήμουν σίγουρη.
Την Τρίτη ξεκίνησε το βάψιμο
Λευκή γυαλιστερή ρεπουλίνη νερού. Εδώ θέλω να σας πω κάτι που ανακάλυψα.
Ο χρωματοπώλης μου είπε να πάρω ρολάκι να την περάσω γιατί έτσι το φινίρισμα είναι σχεδόν τέλειο δηλαδή δεν έχει τα σημάδια του πινέλου. Μου έδωσε ένα ακριβούτσικο θα έλεγα. Ξεκίνησα να βάφω και ναι δεν αφήνει τα σημάδια του πινέλου αλλά και πάλι αφήνει κάποια μικρά σημάδια σαν να έχεις περάσει κάτι ελαφριά με σφουγγάρι. Σε μια ματ μπογιά αυτό μπορεί και να μη φαίνεται αλλά στην γυαλιστερή δεν ήταν ωραίο.
Ανάμεσα στα πινέλα που είχα αγοράσει το καλοκαίρι είναι κι ένα με λευκή τρίχα γυαλιστερή κατάλληλο μόνο για υδατοδιαλυτά ακρυλικά χρώματα. Ε λοιπόν πέρναγα μία φορά με το ρολό και αμέσως από πάνω σαν χάδι το πινέλο κι έτσι έσβηναν και τα πιο μικρά σημάδια. Είναι μια χρονοβόρα διαδικασία αλλά το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει. Φαίνεται σαν να έχεις βάψει με πιστόλι βαφής. Το βάψιμο κράτησε μέχρι την Τετάρτη το απόγευμα, σχεδόν δυόμιση μέρες για ένα τόσο δα επιπλάκι. Τα συρτάρια στο εσωτερικό δεν τα βάφω σχεδόν ποτέ αλλα σε αυτή την περίπτωση τα έντυσα με μία ροζ βελουτέ κόλλα. Α ξέχασα να σας πω πως εκτός από τα τρία συρτάρια που φαίνονται, στο πάνω μέρος έχει και ένα στενό συρτάρι-μπιζουτιέρα. Τέλειο ε;
Την Πέμπτη το μεσημέρι μεταφέρθηκε στον προορισμό της
Για να διακοσμήσω την συρταριέρα έβαλα πάνω ένα δισκάκι από το ΙΚΕΑ με ρεσώ στα χρώματα του δωματίου.
Κάποια ακόμη κεριά, βλέπετε πόσο λεία και χωρίς σημάδια φαίνεται η επιφάνεια;
Ωχ…το ένα συρτάρι δεν το έχω κλείσει καλά… δεν πειράζει φαίνεται πιο φυσική η φωτογραφία (δικαιολογίες).
Πολύ χαίρομαι που τελείωσε και αυτό γιατί έχουν πολλά να γίνουν ακόμη. Συνοψίζοντας έχω έτοιμα την girly πολυθρόνα , το φωτιστικό δαπέδου από χάρτινες μπάλες και την συρταριέρα-έπιπλο TV και συνεχίζουμε.
Να έχετε μια όμορφη μέρα,
Σου άρεσε το άρθρο; Για ακόμα περισσότερα παρόμοια άρθρα:
Κάνε εγγραφή στο Google News.
Κάνε subscribe στο YouTube.
Ακολούθησε μας στο Facebook.
Ακολούθησε μας στο Twitter.
20 comments
Απορία μου είναι πως ακόμη και σήμερα που η κατάσταση έχει δυσκολέψει πολύ ο κόσμος συνεχίζει και πετάει ακόμη κι αυτά που δεν έχουν τίποτα και θα μπορούσαν να υποστούν ριζική βελτίωση… Ευχαριστώ για τα μπράβο 🙂
τέλεια έγινε! η κόρη σου θα είναι ικανοποιημένη και με το παραπάνω. και συρταριέρα, και έπιπλο για την tv και συρτάρι-μπιζουτιέρα!
Τρία σε ένα ναι! Θα της την πουλήσω ακριβότερα, γιατί είναι πολυέπιπλο 🙂
Βρε τι νεύρα που θα είχε αυτός που πέταξε τη συρταριέρα έτσι και το έβλεπε τώρα χαχαχα. Σαν καινούργιο έγινε κορίτσι μου!Καλημέρα και μπράβο!
Τέλεια μεταμόρφωση!!
Ναι αυτό το έπιπλο αξίζει να βρίσκεται στο δωμάτιο μιας έφηβης…
Καλημέρα σου…
**Αννιώ**
Ευχαριστώ πολύ Αννιώ 🙂
Το ρολό είναι από σφουγγάρι. Όταν όμως εφαρμόζεις το χρώμα, δεν ξέρω αν μπορώ να γίνω σαφής, κάνει όπως ένα σφουγγάρι βρεγμένο. Δεν είναι ακριβώς σημάδια είναι σαν αποτύπωμα σφουγγαριού. Μπορεί με το που στεγνώσει η μπογιά να φεύγουν αλλά εγώ δεν ήθελα να το ρισκάρω και να ξανατρίβω … Δεν πετάει τίποτα κανείς ε; Πίκρα … 🙂
Τέλεια η μεταμόρφωση Χριστίνα. Και κομψό και μοντέρνο και οικονομικό και με αποθηκευτικό χώρο. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Πολύ μου άρεσε και η ροζ έκρηξη με το που ανοίγεις τα συρτάρια!
Το ρολό που είχες ήταν το μαλλιαρό ή το σφουγγαρένιο; Το πρώτο όντως αφήνει σημάδια, το δεύτερο όμως (ειδικά αυτά που έχουν δύο στρώσεις σφουγγαριού) συνεργάζονται πολύ καλύτερα στο θέμα "άνευ σημαδιών" .
Υ.Γ. εδώ στην επαρχία κανείς μα κανείς να μην πετά έστω κι ένα κομοδίνο στα σκουπίδια!!!! έλεος!
Αλέκα μου την είχα βρει την συρταριέρα και όταν την μάζεψα δεν ήξερα που να την χρησιμοποιήσω. Κατόπιν έγινε η συζήτηση με την μικρή μου και σκέφτηκα να την χρησιμοποιήσω αφού μου δήλωσε ότι δεν ήθελε το δικό της έπιπλο TV. Σχετικά με την ρεπουλίνη είναι δικό μου το λάθος. Γυαλιστερή είναι και η ρεπουλίνη στην πολυθρόνα και από παραδρομή έχω γράψει σατινέ. Έχουν διαφορά η μία είναι ματ και η άλλη γυαλιστερή.
Πόσο τυχερή μπορεί να είσαι; Ζητάς συρταριέρα ,σου εμφανίζεται μπροστά σου! Ε,όχι, αυτό λέγεται συμβόλαιο με το Θεό.Πολύ μου αρέσει τελικά η ριπουλίνη με το αποτέλεσμα που έχει.Με την πρώτη ευκαιρία θα κοιτάξω να τη χρησιμοποιήσω.Η σατινέ με τη γυαλιστερή έχουν ανεπαίσθητη διαφορά ,αν λάβω υπ'όψη τις φωτό από την πολυθρόνα και τη συρταριέρα; Αν κάνω λάθος,διόρθωσέ με ,σε παρακαλώ.Πάντως αν συνεχίσεις έτσι ,θα γίνει ένα υπέροχο δωμάτιο.Καλή επιτυχία και στα επόμενα
Και στην πολυθρόνα αναφέρω ρεπουλίνη γυαλιστερή δεν έχω γράψει σατινέ.
Λάθος κατάλαβα εγώ,μάλλον,Χριστίνα.Πάντως συνέχισε έτσι,είναι καταπληκτικό το πώς μεταμορφώνειςτο καθετί!
Το έχω πάθει κι εγώ όταν βάφω με ριπουλίνη,να αφήνει σαν φουσκαλίτσες από σφουγκάρι και το πέρναγα ξανά και ξανά…Νόμιζα ότι μάλλον έκανα πολύ αραιωμένη την μπογιά(ίσως να ισχύει και αυτό)αλλά θα κοιτάξω να κάνω την τεχνική με το πινέλο όπως είπες!
Όσο για την συρταριέρα…τι να πω βρε Χριστίνα,είναι τέλεια!Σαν να την αγόρασες τώρα!
Κι εγώ δεν βρίσκω τίποτα στον δρόμο…μα που τα πάνε όλοι?Στην Αθήνα και τα πετάνε???
Καλό μήνα και καλή συνέχεια!!Εγώ περιμένω και το μπαλκόνι να δω!χιχι
Καλά γέλασα πολύ με το "μα που τα πάνε όλοι?Στην Αθήνα και τα πετάνε???" Το μπαλκόνι να το περιμένεις από μέσα Μαρτίου και μετά δεν τολμάω να ξεκινήσω κάτι τώρα …
Πολύ όμορφο αποτέλεσμα! Και το συρτάρι μπιζουτιέρα πολύ χρήσιμο!
Αχχ και να την έβλεπε τώρα ο προηγούμενος ιδιοκτήτης θα το μετάνιωνε σίγουρα που την πέταξε!!
Ευχαριστώ Κατερινάκι…καλά να πάθει μα είναι δυνατόν μόλις δεν σου αρέσει κάτι να το πετάς??!! Δεν μπαίνουν καν στην σκέψη μιας αναβάθμισης…
Χριστίνα μου σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και για το όμορφο σχόλιό σου το εκτιμώ!!
Θα σε παρακολουθώ και ελπίζω να περνάς και εσύ από το σπιτάκι μου να τα λέμε!!!Φιλάκια και καλό μήνα!!!
Σοφάκι μου να σαι καλά!
Κάνεις θαύματα λέμε!!! Τέλεια την έκανες!
Σ ευχαριστώ πολύ Χριστίνα να είσαι καλά 🙂