Πως μεταμόρφωσα εύκολα και γρήγορα την roustic τραπεζαρία της γιαγιάς μου για να την βάλω στο μπαλκόνι μας, χαρίζοντας της ζωή για πολλά χρόνια ακόμη
Μια roustic τραπεζαρία 100 χρόνων μεταμορφώνεται για να ζήσει άλλα τόσα χρόνια!
Πριν όμως σου πω γι αυτή την μεταμόρφωση άσε με να σου πω τον πόνο μου…
Οπότε θα περιοριστώ στο κατασκευαστικό κομμάτι μόνο και συγκεκριμένα να μεταμορφώσω την roustic τραπεζαρία
Όταν ολοκληρωθεί πάλι το σκηνικό θα επανέλθω με φωτογραφίες.
Η συγκεκριμένη βεράντα, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες που ακολουθούν, είναι στο πλάι του διαμερίσματος και έχουν πρόσβαση σε αυτή ένα κομμάτι του σαλονιού και η τραπεζαρία που έγινε δωμάτιο του γιου μου. Είναι αρκετά μεγάλη περίπου 20τμ και εκτός από έναν καθιστικό χώρο ήθελα και μια τραπεζαρία για να μπορούμε να φάμε.
Το τραπεζάκι από καρούλι καλωδίου είναι φτιαγμένο bb δηλαδή before blogging
Η τραπεζαρία όπως είχα πει και παλιότερα είναι ένα τραπέζι και 4 καρέκλες που χρησιμοποιούσε η γιαγιά μου στην κουζίνα της όταν παντρεύτηκε. Σημειώστε ημερομηνία, το 1918. Οπότε αφού επέζησε σχεδόν 100 χρόνια δεν θα την πέταγα εγώ τώρα.
Το τραπέζι είναι αρκετά ταλαιπωρημένο. Έχει περαστεί με αλλεπάλληλα στρώματα λαδομπογιάς.
Η επιφάνεια του είναι σε μαύρο χάλι αλλά σκέφτηκα να την τρίψω μέχρι να φανεί το ξύλο.
Μη νομίζεις όμως, το ίδιο χάλια ήταν και οι καρέκλες όσον αφορά την λαδομπογιά που υπήρχε πάνω τους. Ευτυχώς όμως ήταν γερές.
Είναι άσχημη η κατάσταση τους το ξέρω και θα αναρωτιέσαι γιατί επιμένω να τα φτιάξω
Είναι όμως συναισθηματικό το θέμα γιατί σε αυτό το τραπέζι έχω φάει άπειρες φορές σαν παιδάκι και είναι πολύ σημαντικό για μένα.
Τις καρέκλες και το τραπέζι θα τα χρησιμοποιήσω στην βεράντα που ετοιμάζω. Η ρουστίκ εμφάνιση τους ήθελα να ενισχυθεί και από τα χρώματα.
Γι αυτό παρόλο που θα μπουν σε εξωτερικό χώρο αποφάσισα να τα βάψω με chalk paint Annie Sloan. Όμως τα χρώματα που είχα δεν με ικανοποιούσαν και έτσι άρχισα τις μίξεις. Λίγο Original, λίγο Duck Egg Blue και λίγο English Yellow μου έδωσαν ένα περίπου λαδί χρώμα.
Οι καρέκλες τέλειωσαν σχετικά γρήγορα αφού δεν έτριψα γιατί όπως σου έχω πει με αυτά τα χρώματα γλυτώνεις το τρίψιμο.
Στο τραπέζι όλο το πάνω μέρος όμως τρίφτηκε με τριβείο μέχρι να φανεί το ξύλο γιατί ήταν περασμένο με λαδομπογιά όπως και τα πόδια. Τα πόδια δεν τρίφτηκαν περάστηκαν με το χρώμα που είχα ετοιμάσει και το καπάκι του τραπεζιού μ ένα βερνίκι εξωτερικής χρήσης, υδατοδιαλυτό, σε απόχρωση καρυδιάς.
Δεν έβαλα κερί καθόλου γιατί θα ήταν έξω και φοβήθηκα την αντίδραση του με την ζέστη και τον ήλιο.
Κι αυτή είναι η τραπεζαρία της γιαγιάς μετά το lifting
Παρόλο που έκανα πειράματα με τα χρώματα η απόχρωση βγήκε ακριβώς όπως την ήθελα!
Αλλά και η επιφάνεια του τραπεζιού δείχνει πολύ όμορφη. Ίσως δεν μπορείς να το καταλάβεις από την φωτογραφία αλλά φαίνονται τα νερά του ξύλου και απλά είναι προστατευμένη με το βερνίκι. Τα σημάδια του χρόνου είναι έντονα πάνω στο τραπέζι αλλά δεν τα πείραξα. Νομίζω πως αυτή είναι η ομορφιά του να φαίνεται δηλαδή η ηλικία του.
Μια όμορφη λεπτομέρεια στο συρτάρι είναι το πορσελάνινο πόμολο που επέζησε τόσων και τόσων μετακομίσεων.
Στις καρέκλες τώρα επειδή το κάθισμα είναι ξύλινο και καθόλου αναπαυτικό πρόσθεσα μαξιλαράκια περίπου στο χρώμα που έχει και το πάνω μέρος του τραπεζιού.
΄Ετσι όπως την βλέπω τελειωμένη νομίζω αν ζούσε η γιαγιά θα μου την ζητούσε πάλι πίσω!
Ας δούμε λοιπόν μαζί από που ξεκίνησε αυτό το παλιό σετ τραπεζαρίας και που έφτασε.
Μείνετε συντονισμένοι, όπως θα έλεγαν και στο ραδιόφωνο, γιατί ακολουθεί συνέχεια για την μεταμόρφωση της βεράντας.
Να έχετε μια υπέροχη ημέρα
Σου άρεσε το άρθρο; Για ακόμα περισσότερα παρόμοια άρθρα:
Κάνε εγγραφή στο Google News.
Κάνε subscribe στο YouTube.
Ακολούθησε μας στο Facebook.
Ακολούθησε μας στο Twitter.
η τραπεζαρία της γιαγιάς σου, Χριστίνα, ξαναγεννήθηκε για άλλα 100 χρόνια! Καταπληκτική έγινε, το πράσινο της ελιάς με το καφέ της καρυδιάς ταίριαξαν τόσο όμορφα. Ανυπομονώ κι εγώ για τη συνέχεια εκεί στα δεξιά της εικόνας…
Έτσι είναι Δήμητρα μου γι αυτό και είμαι σίγουρη πως αν ζούσε θα μου έλεγε "ωραία την έφτιαξες, δεν μου την φέρνεις πίσω"; Ναι σύντομα θα υπάρχει συνέχεια 🙂
Ωχχ ωχχχ! Κρίμα για τις κουρτίνες Χριστίνα! Κι εγώ τις είχα σκεφτεί για το Άσυλο αλλά δεν το τόλμησα ποτέ από τον φόβο των μπουρινιών! Δεν πειράζει, πας για άλλα, καινούργια!
Πολύ μού άρεσε που η επιφάνεια του τραπεζιού είναι στο χρώμα του ξύλου καθώς και το μικρό πορσελάνινο πόμολο. Βλέπω έτοιμος κι ο παλετοκαναπές! Αναμένουμε φωτογραφίες!!!
Καλημέρα και καλό μήνα
Ναι οι κουρτίνες από γάζα όσο ωραίες είναι επειδή είναι πολύ αέρινες τόσο επίσης ευαίσθητες είναι. Οι επόμενες που ετοιμάζω είναι από λεπτό καραβόπανο, γιατί επιμένω στην ιδέα αυτή. Χαίρομαι που σου άρεσε το τραπέζι και λίαν συντόμως θα δούμε και τα καναπεδάκια. Καλό μήνα και σε σένα 🙂
το χεις κοπελια….!!!!!!!!!!
Eυχαριστώ Ντινάκι μου 🙂
Μπράβοοοο Χριστίνα!!!! Πολύ μου αρέσουν οι αναγεννήσεις επίπλων!!! Κούκλα τα έκανες όλα! Τέλεια, τέλεια, τέλεια!!!
Σ ευχαριστώ πολύ πολύ Αλεξάνδρα μου για τα καλά σου λόγια 🙂
Ακόμα κλαίω μ'αυτό που είδα, παρ'όλο που δεν τα έφτιαξα εγώ.Πόσο κρίμα!Η τραπεζαρία ήταν φανταστική σε γραμμές και τώρα αναδείχτηκε ακόμη περισσότερο.Το λαδί χρώμα το περίμενα πιο σκούρο, αλλά τελικά βγήκε πανέμορφο χρώμα.Το τραπέζι μου άρεσε ιδιαίτερα με το μικρό συρτάρι για τα μαχαιροπήρουνα και το wood stain σε καρυδί.Καλό μας μήνα!
To ήθελα ανοιχτό λαδί γιατί με τα υπόλοιπα που έχω φτιάξει θα σκούραινε πολύ το τοπίο… Ναι το συρταράκι είναι πολύ χαριτωμένο και ιδιαίτερα χρήσιμο. Καλό μήνα Αλέκα μου 🙂
Τι μου θύμησες… Τα παλιά τραπέζια που είχαν τα συρταράκια για τα μαχαιροπίρουνα 😉 εκεί τα έβαζε μια εποχή η γιαγιά μου!!! Μετά έβαζε τις κορδέλες από γλυκά που της φέρνανε να έχει μια ώρα ανάγκης χιχιχιχι!!!
Σαν να ξανα έδωσες ζωή στα έπιπλα της γιαγιάς και έχω αρχίσει και σκέφτομαι σοβαρά να ψάξω να βρώ αν υπάρχει εδώ αυτή η μπογιά. Να τη χαρείτε Χριστίνα μου!!!! Καλό Μήνα!
Και η δική μου γιαγιά έβαζε το τραπεζομάντηλο που χρησιμοποιούσε για το φαγητό τις καθημερινές μαζί με τα μαχαιροπήρουνα τα πρόχειρα όπως έλεγε 🙂 Εγώ Ελεάνα μου δένομαι με τέτοια έπιπλα μου θυμίζουν και την πρώτη μας νιότη, τις κουβέντες και τα γέλια με τα ξαδέλφια μου όταν τρώγαμε όλοι μαζί στην γιαγιά και ήταν αδύνατο αυτές οι μνήμες να καταλήξουν στα σκουπίδια. Καλό μήνα και σε σένα κορίτσι μου 🙂
Τελεια η μεταμόρφωση! Ετσι και εγω δεν μπορω να αποχωριστω τιποτα απο τους παππουδες μου! Αφου να σκεφτεις στη βιτρινα του σαλονιου εχω φατσα καρτα τα εργαλεια του!!!!
Κριμα για τις κουρτινες σου ομως…μην σκας θα φτιαξεις αλλες!
Ναι Μάρω μου τι να αποχωριστείς … τα παιδικά σου χρόνια και μνήμες από το σπίτι των παπούδων; Αδύνατον! Και καλά κάνεις και έχεις φάτσα κάρτα τα εργαλεία του. Όσο για τις κουρτίνες ναι παιδί μου προχωράμε στις επόμενες!
Μπράβο Χριστίνα, η τραπεζαρία έγινε ονειρεμένη! Περιμένω συντονισμένη :))) Φιλάκια!
Σ ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου … φιλιά κι από εμένα 🙂
Έκανες μια πολύ ωραία μεταμόρφωση στο τραπέζι και στις καρέκλες με ένα χρώμα ιδιαίτερα όμορφο και απαλό που δένει με το σύνολο…επίσης μου άρεσε που άφησες την επιφάνεια του τραπεζιού στο χρώμα της καρυδιάς….μπράβο Χριστίνα μου για το πολύ ωραίο αποτέλεσμα!
Χαίρομαι Μαρία μου που σου άρεσε όσο για το καπάκι του τραπεζιού νομίζω πως τίποτα άλλο δεν θα έδενε καλύτερα και αφού είχα αποφασίσει να κινηθώ σε γήινα χρώματα…
Υπέροχο το τραπέζι και οι καρέκλες της γιαγιάς,τα χρώματα έδεσαν τέλεια!!!!Περιμένουμε και το υπόλοιπο της βεράντας!!!Καλό βράδυ!
Α ευχαριστώ πολύ κορίτσια για τα καλά σας λόγια! Σε λίγες μέρες θα υπάρχει και δεύτερη και μετά και τρίτη ανάρτηση. Είναι λίγο σήριαλ η κατάσταση χαχα! Καλό βράδυ και σε εσάς 🙂
καλε που μένεις;;; μα είναι δυνατόν να μην έμεινε τίποτα απο τις κουρτίνες??
αυτα τα τραπεζια προσωπικά μου αρέσουν πάρα πολύ και εσύ το έκανες τέλειο!!! είμαι σίγουρη ότι δεν θα την χορταίνεις την βεράντα σου!
Άσε Μάχη εγώ το λέω "Τρίγωνο των Βερμούδων"… είμαι απέναντι από την Μαρίνα του Αλίμου δίπλα στο Ρέμα της Πικροδάφνης, στον 6ο όροφο και δεν έχω πολυκατοικία δίπλα μου οπότε όλοι οι αέρηδες μας δέρνουν ειδικά σε αυτή την βεράντα. Οι κουρτίνες κρεμόντουσαν από κλωστούλες οι 2, η τρίτη είχε προσγειωθεί στον ουρανό ενός αυτοκινήτου στον δρόμο και επι πλέον έχασα κι ένα μαξιλάρι, το πήρε ο αέρας πάνω από τον καναπέ. Κόλαση σου λέω, όταν το είδα μιά μου ήρθε να βάλω τα κλάματα και μετά γέλαγα. Τέλος πάντων τα έπιπλα τουλάχιστον σώθηκαν. Χαίρομαι που σου άρεσε το τραπέζι…Καλό βράδυ 🙂
Χριστίνα μου μπραβο !!!εξαιρετικη η μεταμόρφωση των επίπλων της γιαγιάς!!!και φυσικα το χρώμα που επελελεξες υπεροχο ,ασυνήθιστο για έπιπλα πολυ εντυπωσιακό και σικατο !!!φανταζομαι οτι η βεράντα σου θα γίνει πανέμορφη και οι γαζες παντα προσθέτουν κατι αέρινο,,ανάλαφρο!!!περιμενουμε την τελική εικόνα της βεράντας!!!
Σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια κι εγώ προσπαθώ να φτιάξω έναν ωραίο χώρο! Δουλεύουμε τόσες ώρες άρα δικαιούμαστε όταν χαλαρώνουμε να το κάνουμε σε μια ωραία ατμόσφαιρα
To τραπέζι τέλειο''''πεθαίνω για παλαιά πράγματα κουβαλούν τη δική τους ιστορία''
ΜΙΝΑ ΑΠΟ ΕΥΒΟΙΑ
Γειά σου Μίνα κι εγώ έτσι νιώθω για όλα τα παλιά αντικείμενα 🙂
Πως μου αρέσει να βλέπω αλλαγές και μεταμορφώσεις σου Χριστινάκι! Όσο για τα έπιπλα της γιαγιάς έγιναν ιδιαίτερα με αυτό το χρώμα! Ανυπομονώ για την συνέχεια^^
Χαίρομαι πολύ Λίλια μου όταν κάνοντας εγώ το κέφι μου αρέσει και σε άλλους. Έπεται συνέχεια 🙂
Μπράβο Χριστινάκι έδωσες στην τραπεζαρία την παλιά της αίγλη . Πολύ μου άρεσε η μεταμόρφωσή της , και αν όπως λένε μας βλέπουν από ψηλά , η γιαγιά σου θα είναι υπερήφανη για την εγγονή της .
Καλή συνέχεια!!!!! Φιλιά!!!!!
Σ ευχαριστώ Ματίνα μου κι εγώ νομίζω πως της αρέσει της γιαγιάς έτσι όπως την έφτιαξα. Φιλιά κι από εμένα 🙂
Εχθές χάζευα μια βιτρίνα που πουλούσε διάφορα μικροέπιπλα και διακοσμητικά και είχε ένα τραπεζάκι στο λαδί της τραπεζαρίας σου. τιμή; 170 ευρώ προσφορά! Έγινε πολύ όμορφη, μπράβο!
Επίσης στην γειτονιά που μένω είναι μια μονοκατοικία που την έχει μια νοικοκυρά, βγάζει μάτι από μακριά ότι είναι νοικοκυρά με Ν κεφαλαίο, που την χαζεύω ΚΑΘΕ φορά που περνάω. Στην βεράντα της έχει γάζες, σε ένα συνδυασμό λευκού και λαδί. Είναι άπαιχτες οι γάζες. Κρίμα που δεν μπορώ να βάλω μιας και έχω τέντες…
Αυτά:) Φιλιά!
Οι τιμές στα έπιπλα γενικά Μαργαρίτα μου είτε παλιά είτε καινούργια είναι σχεδόν απλησίαστες! Συχνά κάνω βόλτα σε παλαιοπωλεία μήπως βρω ασυνήθιστα κομμάτια ή κάποια που χρειάζονται επιδιόρθωση και ζητάνε ότι θέλουν ενώ διαβάζω στην Αμερική ότι αντίστοιχα κομμάτια τα βρίσκεις 5, 10, 20 δολάρια το πολύ. Οσο για τις γάζες, δίνουν ένα ονειρικό αποτέλεσμα σε εξωτερικούς χώρους αλλά είναι πολύ ντελικάτες και ίσως δεν ενδείκνυνται για ανεμοδαρμένα ύψη όπως η βεράντα μου… Φιλιά κι από εμένα 🙂
Υπεροχή τραπεζαρία κ όντως έγινε πανέμορφη! Μου αρέσει κ το χρωμα που επέλεξες!!! Γιαναδουμε κ τα υπολοιπα…..
Ευχαριστώ Ζινάκι…Stay tuned 🙂
Το είδος diy που αγαπώ! Να μεταμορφώνεις παλιά έπιπλα. Πολύ ωραίο Χριστίνα συγχαρητήρια! Ανυπομονώ να δω τη συνέχεια!
Κι εγώ Σοφία μου οι μεταμορφώσεις που λατρεύω να κάνω είναι αυτές που αφορούν έπιπλα. Καλημέρα 🙂
Όμορφη μεταμόρφωση.
Καλό μήνα.
Φιλάκια …
Σ ευχαριστώ Μαρία Έλενα. Την καλημέρα μου 🙂
Χριστίνα μου τέλεια η μεταμόρφωση γεμάτη αναμνήσεις! Είμαι σίγουρη ότι η γιαγιά θα ήταν πολύ περήφανη και αν δεν σου τη ζητούσε πίσω, σίγουρα θα σου ζητούσε να τις φτιάξεις κάτι αντίστοιχο! Κρίμα για τις κουρτίνες σου αλλά είμαι σίγουρη ότι θα επανέλθεις!!
Σ ευχαριστώ Κατερίνα μου και χαίρομαι πολύ που σου άρεσε και σένα…Θα επανέλθω ναι με άλλη λύση 🙂
Κρίμα για το μπουρίνι και τις απώλειες, Χριστίνα!!! Αλλά η τραπεζαρία είναι φοβερή -λατρεύω τα παλιά έπιπλα- και την έκανες ακόμη πιο τέλεια!!! Μου άρεσε πολύ αυτή η αντίθεση με το σκουρόχρωμο βερνίκι!!! Άντε και καλή συνέχεια !!! Αναμένουμε… !!! Καλό βραδύ !!!
Ε μπουρίνι είναι αυτό Ιωάννα μου…ελπίζω σε μια καλή συνέχεια αν ο καιρός αποφασίσει να φορέσει τα καλοκαιρινά του. Την καλημέρα μου 🙂
Μένω κι εγώ συντονισμένη!Καλώς σε βρήκα!Θα τα λέμε συχνά!
Καλώς όρισες Πινελιά! Σ ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη 🙂
Επιπλα βαμένα με chack paint χρειάζονται βερνίκι διάφανο για αντοχή; ξανα αλλάζουν εύκολα ( πάλι με βερνίκι ) ή είναι μεγάλη διαδικασία; Ευχαριστώ . Εγγράφομαι τάχιστα, πολύ καλό το blog σας .
Επιπλα βαμμένα με chalk paint χρειάζονται διάφανο κερί αν θέλουμε απλά να το προστατεύσουμε και να γυαλίζει και σκούρο κερί αν θέλουμε να φαίνεται παλιό-αντικέ. Σ ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια 🙂
Πού κάνω εγγραφή μέσω email ; Ή είναι μόνο μέσω Google+ ;
Μέσω του Google+ αλλά και μέσω της σελίδας μου στο facebook αν κάνεις like και κλικάρεις να σου έρχονται ειδοποιήσεις μπορείς και πάλι να παρακολουθείς τις ανακοινώσεις. Και πάλι σ ευχαριστώ πολύ 🙂
Το κουράγιο σου και μόνο, χίλια μπράβο. όνειρο να έχω έναν χώρο και χρόνο φυσικά να "ταλαιπωρω" και να μεταμορφώνω παλιά αντικείμενα. Μου άρεσε η επιλογή χρώματος : ))
Σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Λίγος χρόνος και πολύ υπομονή και όλα γίνονται 🙂
Χριστίνα μου χαίρομαι πολύ που κράτησες την τραπεζαρία της γιαγιάς σου την γεμάτη αναμνήσεις και την ανανέωσες τόσο όμορφα! Το χρώμα που της έδωσες είναι τέλειο, την λάτρεψα! Κρίμα για τις γάζες, θα έδειχναν πολύ όμορφες αλλά είμαι σίγουρη ότι θα την βρεις τη λύση. Φιλάκια πολλά και καλή συνέχεια!
ΥΠΈΡΟΧΟ αποτέλεσμα Χριστίνα μου.
Παράξενο που δεν την είχα δει.
Γεια στα χέρια σου.