Αχάτες από πέτρες που μπορείς να μαζέψεις ακόμη και από τον δρόμο, πως να τους φτιάξεις χρησιμοποιώντας διάφορα χρώματα από βερνίκια νυχιών.
Ξεκινώντας να γράψω την σημερινή ανάρτηση σκέφτομαι ότι δύο τινά πρόκειται να συμβούν, ή να γελάσετε … ή να γελάσετε.
Από τότε που έκανα την ανάρτηση Πέτρες στην διακόσμηση του σπιτιού μας μια ιδέα στροβιλιζόταν στο μυαλό μου, να φτιάξω κάτι με πέτρα.
Έτσι προχτές το απόγευμα πήρα μία σακούλα και κατέβηκα στο δρόμο για να ψάξω για πέτρες. Ναι καλά διαβάσατε! Η κυρία του 1ου ορόφου της πολυκατοικίας που καθόταν στο μπαλκόνι της και με κοίταζε στην αρχή θα σκέφτηκε ότι κάτι έχασα αλλά σίγουρα όταν με είδε να βάζω πέτρες στην σακούλα θα νόμιζε πως το «έχασα». Το μυαλό μου εννοώ. Η μικρή μου κόρη
γελούσε και ήθελε να με βγάλει φωτογραφία και εγώ απτόητη έψαχνα πέτρες με το κατάλληλο σχήμα.
Οι πέτρες πήραν τον δρόμο της μεταμόρφωσης τους
Αφού βρήκα αυτές που ήθελα, τις έφερα σπίτι και τις έκανα ένα πολύ πολύ καλό μπάνιο.
Μετά από λίγες ώρες αφού είχαν στεγνώσει καλά τις έφερα στο τραπέζι της βεράντας για περιποίηση». Diy αχάτες. Η φύση φυσικά δεν αντικαθίσταται με κανένα, ας είναι και το πιο πετυχημένο Diy απλά ήθελα να την μιμηθώ .
Αχάτες από πέτρες και βερνίκια νυχιών, τα υλικά
Κάποια βερνίκια νυχιών σε χρώματα περίεργα που είχα αγοράσει από την προηγούμενη ημέρα σ ένα κατάστημα της ανατολής (κινέζικο) και το χρυσό σπρέι ήταν όλα κι όλα τα υλικά μου.
Η πρώτη πέτρα θα έχει αποχρώσεις του μπλε και του πράσινου. Ξεκίνησα από το πιο σκούρο και κάθε φορά έριχνα σταγόνες από το επόμενο ανοιχτότερο χρώμα.
Η φωτογραφική μηχανή δεν μου κάνει πάντα τα χατήρια ή εγώ θέλω επειγόντως μαθήματα
Και έπειτα από μπλε σκούρο, γαλάζιο σκούρο, γαλάζιο ανοικτό, πράσινο, φυστικί και κάτι σε μεντί κατέληξα σε αυτό.
Ακολούθησα την ίδια διαδικασία κι έφτιαξα άλλη μία πέτρα με θερμά χρώματα, καφέ, μπορντώ,
πορτοκαλί, ροζ περλέ, μπεζ.
Τα αλλεπάλληλα στρώματα βερνικιού νυχιών ήθελαν αρκετές ώρες για να στεγνώσουν. Περίπου μία ημέρα έμειναν για να στεγνώσουν κι όταν ήμουν σίγουρη ότι είχαν στεγνώσει γύρισα τις πέτρες ανάποδα και τις ψέκασα με το χρυσό σπρέι.
Στη συνέχεια έκανα κι ένα πολύ ελαφρό ψέκασμα με το χρυσό σπρέι και στην μπροστινή πλευρά έτσι για να αποκτήσουν και τα χρώματα λίγη λάμψη και αφού στέγνωσαν στήθηκαν για φωτογράφιση.
Χαμογελάτε; Σας βλέπω! Εγώ τους ονόμασα Diy αχάτες, εντάξει μην το παίρνετε και πολύ σοβαρά. Εσείς μπορείτε να τις πείτε χρωματιστές πέτρες. Όπως και να τις ονομάσουμε είναι όμορφες αν
σκεφτούμε και από πού ξεκίνησαν. Δυό πετρούλες πεταμένες, βρώμικες, στην άκρη του δρόμου.
Εσύ παιδί μου, τις έδωσες και κατάλαβαν τις πέτρες!!! Κάρβουνο πιάνεις, χρυσάφι γίνεται!!! Μπράβο Χριστίνα, μου άρεσαν πάρα πολύ!!! Φιλάκια!
Σ ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου και χαίρομαι που σου άρεσαν 🙂
Όχι απλά χαμογελάμε? Έφτασε ως τα αυτιά το χαμόγελο…μου θυμίζει το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος! Μπράβο βρε Χριστινάκι!!!
Ευχαριστώ Λίλια μου για τα καλά σου λόγια … Φιλιά 🙂
Από το τίποτα φτιάχνεις πανέμορφα πράγματα Χριστίνα,καλημέρα!!
Ευχαριστώ Ιωάννα μου και ανταποδίδω 🙂
Kαταπληκτικές έγιναν και ταίριασαν πολύ όμορφα στο χώρο σου!!!!!Καλή σου μέρα!
Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια 🙂
Καλά με έστειλες Κυρία!!! χαχαχαχαχαχαχα Ήθελα να σε έβλεπα να μαζεύεις τις πέτρες μπροστά από την πολυκατοικία και τη γειτόνισσα του πρώτου να απορεί!! Πόσο πιο χαμηλά θα πέσουμε για να κάνουμε χειροτεχνείες και DIY?? χαχαχαχαχαχαχα Εμένα μου αρέσουν!!!!!!!!!!! Και βάψε και εκείνη την κόκκινη βάση που έβαλες τη πέτρα άσπρη, μπλέ ή χρυσουλι. :)) Τα μανό τα άφηνες απλά να στάζουν στις πέτρες για να κάνουν νερά ή τις περνούσες με το πινελάκι τους?
Καλημέρα Χριστίνα!!
Άσε Ελεάνα μου και να έχω και την κόρη μου από πίσω με την φωτογραφική και να φωνάζει "Μαμάαααααα, τελείωνε μας βλέπουν" Τα μανό απλά έσταζαν πάνω στις πέτρες και κύλησαν μόνα τους. Μόνο στα σημεία που δεν πήγαν τα οδήγησα εγώ λίγο με το πινελάκι… Καλό βράδυ 🙂
Τώρα μου θύμισες τα σχολικά μου χρόνια που όλο το καλοκαίρι μάζευω βότσαλα και τα ζωγράφιζα με αφιερώσεις πάντα !!! ένα για την μαμά, την γιαγιά ξέρεις Summer 1994 …….
Αχ ναι αυτό με τα βότσαλα το είχα κι εγώ και ακόμη μαζεύω αλλά δεν έχω κανένα εδώ τα έχω στο σπίτι στο χωριό 🙂
Πραγματικά τις μεταμορφώσεις Χριστίνα μου,είσαι σούπερ καλλιτέχνιδα πολλά μπράβο!
Ευχαριστώ Μαρία μου, μου αρέσει να αλλάζω χρήση και όψη στα πράγματα!
Πανέμορφες έγιναν Χριστίνα! Και σε πιο μεγάλο μέγεθος έχω δει να φτιάχνουν ακόμα και βιβλιοστάτες. Χωρίς να μπουν στην "αχατοποίηση" όμως, οπότε συν αυτή θα είναι ακόμα πιο σούπερ! Την καλησπέρα μου
Κατ΄αρχάς χαίρομαι πολύ που σου αρέσουν. Αυτό με τους βιβλιοστάτες δεν το έχω δει…θα το ψάξω και θα βγω στο κυνήγι της κοτρώνας…και την δική μου καλησπέρα 🙂
Εγιναν πολυ πολυ ομορφες!! Μου αρεσε η ασημια περισσοτερο 🙂
Σ ευχαριστώ πολύ Μαρία μου 🙂
Οι λίθοι σου πολύτιμοι, επειδή είναι μοναδικοί στον κόσμο.Δεν έξυσες καθόλου την επιφάνεια;Και πολύ σούπερ σαν ιδέα και πολύ σούπερ σαν diy.Μπράβο! Κοτρώνες για πρες παπιέ αλά Χριστίνα!
Χαχαχα Αλέκα μου τέλεια περιγραφή! Σ ευχαριστώ πολύ…Φιλιά 🙂
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΟΙ ΠΕΤΡΟΥΛΕΣ!!! ΜΠΡΑΒΟ, ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ!
Ευχαριστώ πολύ Θάλεια, καλές έγιναν κι από κοντά είναι καλύτερες!
βρε Χριστίνα θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά να δω την απορία στα μάτια της γειτόνισσας!!αχαχαχα!!!όλα τα λεφτά!!!τελικά αν μας καρφωθεί κάτι στο μυαλό τίποτα δε μας σταματά!!!ανήσυχα πνεύματα βρε παιδάκι μου!!! Οι δε πετρούλες έγιναν άπαιχτες!!πραγματικά…πέτρα έπιασες, χρυσός έγινε!!! 🙂
Mε κοιτούσε επίμονα έτσι σκέφτομαι να φτιάξω μια πέτρα και να της την πάω δώρο για να καταλάβει γιατί μένουμε στην ίδια πολυκατοικία και είναι κρίμα … Χαίρομαι πολύ που σου αρέσουν οι πέτρες μου 🙂
Τέλειοι έγιναν οι αχάτες σου!!! Μπράβοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σ ευχαριστώ πολύυυυυυυυυυυυυ Στέλλα μου 🙂
Καταπληκτική μεταμόρφωση !!!
Από πέτρα έκανες χρυσάφι …. Μπράβο σου !!!!!
Έχω αρχίσει και νιώθω σαν τον Μίδα… Σ ευχαριστώ πολύ 🙂
Δεν είν' καθόλου κακό Χριστίνα! Ας τους άλλους να γελάνε.. εσύ πήρες μια πέτρα και την έκανες αχάτη! Καλό βράδυ!
Ευχαριστώ Σοφία μου…αφού δεν γελάτε εσείς που πάνω κάτω μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος είναι όλα καλά! Καλό βράδυ και σε σένα 🙂
Που να τις έβλεπε τώρα η κυρία του πρώτου ορόφου… Δε θα πίστευε στα μάτια της! Εγιναν πανέμορφες σαν πραγματικοί αχάτες, ομολογω ότι δε θα το σκεφτόμουν ποτέ!
Καλό βραδυ!
Κι εγώ έτσι νομίζω … πρέπει να της τις δείξω γιατί σίγουρα με κορόιδευε! Πάντως χαίρομαι που αρέσουν και σε σένα 🙂
υπεροχες οι πετρες!!! Φυσικο καλλος με την παρεμβαση σου φυσικα!!! τελειες!
Σ ευχαριστώ Ζίνα μου … η φύση κι εμείς από κοντά 🙂
τι λες τωραααααα…………..δλδ μετα το χρωμα περνας σπρεϊ κ φαινονται ακομα τα αλλα απο κατω?το ανακατευεις οσο ειναι υγρο το σπρεϊ? τι βρε Χριστινα?θα με τρελανεις!!!!
Σοφάκι μου καλημέρα. Το σπρέι έχει βάψει την μισή πέτρα και στην πλευρά που είναι τα χρώματα έριξα πολύ λίγο και από μακριά για να δημιουργηθούν ψήγματα χρυσού πάνω στα χρώματα 🙂
Καλημέρα Χριστίνα!!! Καλά … οι πέτρες έγιναν φανταστικές!!!!!!!!!! Μα τί φτιάχνεις!!!!!!!!!!! Γέλασα γιατί θυμήθηκα τον μπαμπά μου που κάθε Πρωτοχρονιά ψάχνει να βρεί πέτρα να φέρει στο σπίτι για να κάνει το έθιμο (της περιοχής μας τουλάχιστον) κι εγώ πάντα τον πειράζω!!!!
Καλή σου μέρα και φιλιά!
Καλημέρα κορίτσι μου. Χαίρομαι που σου άρεσαν, ωχ τι έθιμο είναι αυτό; Θα μας πεις κάποια στιγμή; Φιλιά κι από εμένα 🙂
Πολύ όμορφες έγιναν οι πέτρες.
Φιλάκια …
Σ ευχαριστώ Μαρία Ελενα… Φιλιά κι από εμένα 🙂
Καλέ τι ωραία ιδέα! Πραγματικά οι πέτρες έγιναν έργο τέχνης! Φαίνονται πολύτιμες και είναι με όλο το μεράκι που έβαλες! Πολλά μπράβο!!
Σ ευχαριστώ Κατερίνα μου…κάτι για να περνάει η ώρα, δεν μπορώ να κάθομαι λέμε!
Πολύ όμορφες έγιναν Χριστίνα μου!!! Έχεις φοβερό ταλέντο στο να ομορφαίνεις ότι πέφτει στα χέρια σου, ακόμη και το πιο κοινό όπως αυτές οι πετρούλες!!!! Μου άρεσαν πολύ οι αποχρώσεις που τους έδωσες!!! Καλή σου εβδομάδα και καλό βράδυ!!!
Σ ευχαριστώ πολύ Ιωάννα μου…πράγματι δεν καταλαβαίνεις όταν τις κοιτάζεις την ταπεινή τους προέλευση. Καλό βράδυ κι από εμένα 🙂
Όταν ο άνθρωπος έχει γούστο λέω εγώ πιάνει πέτρα και γίνεται χρυσός!!! η δημιουργίες σου υπέροχες!!!!και τα χρώματα πολύ όμορφα!!!! όμορφη αχατοκατάσταση έκανες Χριστίνα μου!!!την καλησπέρα μου!!!
Σ ευχαριστώ Χριστινάκι μου, χαίρομαι που σου άρεσαν 🙂
Diy αχάτες!!! Ευρυματικότατο Χριστίνα! Και έχω ένα τσαντάκι μανό από την εποχή των παγετώνων!
Thanks!
Χρησιμοποίησε το! Τώρα που βγαίνουμε και στις παραλίες μπορούμε να βρούμε ωραιότατα βότσαλα!
αυτό θα πει περιποίηση! κούκλες έγιναν!
Δεν λες τίποτα…περιποίηση και μακιγιάζ 🙂